Ümit Gezgin
Sıcaklar günden güne artıyordu ve ben de Beşiktaş’a geçmeyi düşünüyordum ki.. Marmara Üniversitesi’nin değerli hocalarından Doç. Dr. Nermin Özcan Özer hocamız telefon etti ve etkinliği haber verdi…
Ben de Kadıköy Çarşı Durağı’na doğru döndüm yüzümü ve saat öğleden sonra ikide başlayacaktı ve yetişmek için de koşturmaya başladım.. durak yaşlılarla kalabalıktı.. banklara da oturup kara kara düşünen yaşlı insanlar vardı.. yandaki simitçiden bazıları simit alıyor, onu takma dişleriyle yemeye çalışıyorlardı…Kafelerdeki çay fiyatları cep yakacak düzeyde olduğu için onlar küçük meydancıktaki banklara oturuyor, boş ve hüzünlü gözlerle de gelip geçene bakıyor ve geçen yıllarına hayıflanıp duruyorlardı…
Okula yetiştim sonunda.. Kuyubaşı’nda inmiş, kampüse arka kapıdan girmiştim.. koştur koştur Dr. İbrahim Üzümücü Konferans Salonu’na gittim.. konferans başlamıştı… Prof. Dr. İlyas Kemaloğlu kürsüde konuşuyordu.. ben de hemen Nermin hocamın ayırdığı boş koltuğa oturdum.. salon tıklım tıklım doluydu ve konuşma sonrasında müzik dinletisi de olacaktı.. herkes gelmişti.. öğrenciler de can kulağıyla Türk Dünyası’ndaki Tatarlar’ın yerini ve önemini dinlemeye, sonunda yine Tatar Ezgileri ile ilgili müzikleri dinlemek istiyorlardı…
Çok önemli bilgiler veriyordu İlyas hoca.. Rusların Tatarları da diğer halklara yaptıkları gibi sürgün ve soykırıma tabi tuttuklarını ve bir zamanlar Tatarların tüm Rus topraklarına egemen olduklarını.. ama özellikle Müslüman olduktan sonra Tatarların Ruslarla arasının iyisinden açıldığını ve Tatarları yok etmek ve sürmek için de her türlü zalimane planı devreye sokarak, onları topraklarından sürdüğünü ve topraklarına da böylece yerleştiklerini, söyledi…
Dünyanın değişik yerlerine yerleşmiş Tatar’ın olduğunu, söyleyen İlyas hoca, en büyük topluluğun ise Türkiye’de olduğunu belirtti…
Daha sonra Tatar ezgilerine, ağıtlarına geçildi.. müzik topluluğu anlamlı ve güzel parçalar çaldılar… Bunların içinde yakılmış ağıtlar, anlamlı ve trajediyi canlı tutan türküler vardı… Dr. Zekeriya Başaslan hoca da bir Tatar olarak geçmişi daha duygulu bir şekilde anlattı… Tatarların büyük bir zulme uğradığını, söyledi… Bilinçli olunması ve tarihin unutulmaması gerektiğine vurgu yaptı ve bunlardan birinin de müzik ve folklor olduğunu, anlattı…
Sonra da müziğe geçildi.. her özgün enstrumanı çalan müzisyenler, şarkılarla, sözlerle birleşince ne kadar hüzünlü ve anlamlı parçalar çıktığını bizlere bir kez daha hatırlattılar… Bazı şarkılara hep birlikte eşlik ettik ve konser sonunda da candan alkışladık bütün müzisyenleri, amatör, profesyonel sanatçıları…
İlk yorum yapan siz olun